Lady Alyss Treaty (z domu Mainwaring) - kurierka i dyplomatka z Araluenu. Uczennica mistrzyni dyplomacji Lady Pauline, jedna z najlepszych kurierek. Najlepsza przyjaciółka, partnerka, a w końcu żona zwiadowcy Willa Treaty. Była jedną z pięciu sierot wychowywanych w sierocińcu zamku Redmont.
Wygląd i charakter[]
Alyss była charyzmatyczną, pełną wdzięku i zawsze wiedzącą jak się zachować blondynką. Miała błękitne oczy, jasną, porcelanową cerę oraz figurę brzozy. Posiadała prosty nos i pełne usta. Wysoka i smukła, o długich nogach.
Jako kurierka wiele razy zmieniała swój strój ze względu na daną misję, jaką miała do wykonania. Przykładowo, w książce Cesarz Nihon-Ja farbuje włosy, przycina je i przyciemnia sobie skórę, by nie wyglądać na cudzoziemkę.
W piątym tomie przybrała postać bogatej Lady Gwendolyn. Również tam zadbała, aby nie przypominać kurierki. Włosy spinała i nie raz przyozdabiała je wysokim kapeluszem.
Zaś w Zaginionych Historiach w jednej z opowieści (Wędrowcy) przebiera się za staruszkę, by dostać się do obozu Włóczęgów.
Charakter[]
Alyss była miła i życzliwa, zawsze pewna siebie i dobroduszna. Bystra i inteligentna dziewczyna, jedna z najlepszych kurierek. Zawsze znajdowała dobre wyjście z sytuacji i zachowywała zimną krew. Nie można nie wspomnieć o sprycie dziewczyny.
Mimo to Alyss była bardzo wrażliwą osobą, co znaczyło jej zachowanie po zniknięciu Ebony w jedenastej księdze Zwiadowców.
Była także bardzo uparta i potrafiła postawić na swoim, przy czym nieco kłótliwa, często spierała się z Evanlyn, zanim się zaprzyjaźniły. Jej spór z księżniczką wynikał również z zazdrości o dobry kontakt jej i Willa . Ich relacje jednak uspokoiły się, kiedy księżniczka oznajmiła Alyss, że z Willem łączy ją tylko głęboka przyjaźń.
Jest też niezwykle odważna, jest gotowa narazić, a nawet poświęcić własne życie, by kogoś uratować, czym wykazała się w 12 części, ratując małe pięcioletnie dziecko z płonącego domu. Niestety przypłaciła to bohaterstwo swoim życiem.
Inteligencja i umiejętności dyplomatyczne[]
Alyss jako kurierka posiadała dar umiejętności dyplomatycznych. Potrafiła rozwiązywać spory na drodze rozmów, a także przekonywać innych do swych racji. Poza tym posiadała dar oratorski oraz silną wolę i charakter. Była również inteligentna. Często analizowała sytuację i potrafiła ją rozwiązać, a jeśli takowa tego wymagała, to się do niej dostosować. Miała też dużą wiedzę o dworskich obyczajach, sprawach politycznych i dyplomatycznych.
Umiejętności szpiegowskie[]
Jako dyplomatka Alyss opanowała również sztukę zmieniania swego charakteru i wyglądu, co pomagało jej wykonywać różne misje i podawać się za różne osoby. Zawsze ze sobą nosiła podręczny zestaw do farbowania włosów, skóry itp., więc w każdej chwili, w zależności od sytuacji, mogła diametralnie zmienić swój wygląd tak, by za kogoś się przebrać i by nikt jej nie poznał.
Szermierka[]
Po przyjęciu na dyplomatkę bronią Alyss stał się sztylet, jednak nie umiała się nim zbytnio posługiwać, gdyż była to standardowa broń na nagłe wypadki. Dopiero w 10 tomie rozpoczyna naukę szermierki szablą razem z Cassandrą pod okiem Selethena. Jej umiejętności były wtedy na przynajmniej zadowalający poziomie.
Relacje[]
Will[]
Alyss spędziła dzieciństwo wraz z Willem w sierocińcu w zamku Redmont, gdzie serdecznie się z nim zaprzyjaźniła. W wieku piętnastu lat po raz pierwszy go pocałowała podczas pobytu w karczmie na wielkiej uczcie na cześć dokonań młodego zwiadowcy.
W księdze Oblężenie Macindaw Will wyznaje Alyss miłość, gdy była ona pod wpływem kamienia mesmerycznego. Po tym wyznaniu Alyss wybudza się z transu, lecz później nie jest pewna czy to była prawda. Niepewna, czy Will czuje do niej to co ona do niego postanawia wysyłać do niego list. W liście wyznaje mu miłość, a Will śpieszy do lenna Redmont, by jak najprędzej powiedzieć jej to samo.
Potem w Zaginionych Historiach pobierają się.
Halt[]
Alyss darzy mrukliwego zwiadowce wielką sympatią i przyjaźnią. Szanuje go i ma do niego respekt, zgadza się z nim w wielu sprawach. Czasami się z nim spierała np. w 10 tomie. Ponieważ ojciec Alyss nie żyje, to Halt prowadził ją do ślubu.
Horace[]
Młody rycerz także dzieciństwo spędził w sierocińcu Redmont, gdzie dziewczyna zaprzyjaźniła się z nim. Przyjaźń ta trwała do samego końca, była bardzo głęboka. Alyss zawsze wspierała Horace'a. Razem traktowali się niemal jak rodzeństwo, co wcześniej Horace wyznał Willowi.
Evanlyn / księżniczka Cassandra[]
Na początku między dwiema młodymi kobietami panowała silna niezgoda. Spierały się i kłóciły. Alyss darzyła Evanlyn dużą niechęcią i wrogością, tak samo księżniczka traktowała kurierkę. Spowodowane to było zazdrością Alyss o Willa, którego szczerze kochała. Wiedziała, że Cassandra i Will wiele razem przeszli. Bała się, że skoro Evanlyn jest księżniczką, może po prostu jej go zabrać. Nie sądziła jednak, że Cassandra jedynie mocno przyjaźni się ze zwiadowcą, a naprawdę zakochała się w kimś innym.
Potem, gdy dziewczyny wszystko już sobie wytłumaczyły, zapanowała między nimi zgoda, a nawet przyjaźń. Stały się prawdziwymi przyjaciółkami, a Alyss pozbyła się wszelkich podejrzeń i złości na księżniczkę. Alyss została druhną na ślubie Cassandry i Horace' a.
Lady Pauline[]
Kobieta była dawną mentorką Alyss, więc między nimi wywiązała się dozgonna przyjaźń. Lady Pauline zawsze wspierała swoją dawną uczennicę, a dziewczyna ją szanowała.
Historia[]
Ruiny Gorlanu[]
Wychowywała się w sierocińcu na zamku Redmont. Była znakomitą dyplomatką, dostała przydział do Mistrzyni Dyplomacji, Lady Pauline. Będąc pod wrażeniem umiejętności i odwagi Willa, zakochała się w nim. Pierwszy raz pocałowała go na koniec książki, w czasie spotkania w gospodzie z okazji sukcesów młodego zwiadowcy.
Czarnoksiężnik z Północy i Oblężenie Macindaw[]
W piątej części Alyss przywozi Willowi rozkazy od Halta i Crowleya. W szóstym i piątym tomie jest opisane, że udawała wtedy Lady Gwendolyn by pomagać Willowi. Przebrała się za nią, by móc niepostrzeżenie dostać się do zamku Macindaw jako tajny agent. Podczas tej misji została uwięziona przez Kerena, który zwęszył jej podstęp dzięki Johnowi Buttle, który rozpoznaje Alyss dzięki jej wzrostowi (niewiele dziewcząt ma taki wzrost). Keren za pomocą mesmeryzmu wydobył z Alyss informacje na temat misji Willa (Alyss mimo wielkiej siły woli nie mogła się temu oprzeć), jednak nadal pomaga Willowi i przysyła mu informacje o przybyciu Skottyjskiego wodza, z którym Keren zawarł przymierze i który chce zaatakować Araluen. Will przemyca dla Alyss kamień od Malcolma, dzięki któremu przezwycięża mesmeryzm. Podczas szturmu na zamek Macindaw, Keren używa mesmeryzmu i zmusza tym Alyss by zabiła Willa. Niestety dziewczyna gubi swój kamień, więc jest całkowicie bezbronna i wykonuje wszystkie polecenia. Młody zwiadowca w ostatniej chwili mówi jej że ją kocha. Alyss wybudza się z transu. Wpada w panikę i jest przerażona, kiedy widzi, czego o mało nie zrobiła. Potem razem z Willem zabijają Kerena. Alyss chlasta mu w twarz żrącym kwasem od Malcolma, którym wcześniej przetapiała kraty. Zdrajca umiera w męczarniach.
Alyss nie jest pewna czy Will naprawdę wyznał jej miłość, czy tylko jej się to śniło. Za radą Horace'a wysyła (po powrocie do obowiązków) do Willa list, w którym wyznaje mu miłość.
Okup za Eraka[]
Alyss zostaje druhną na ślubie Halta i Pauline. Razem z Willem mają zaraz po młodej parze zatańczyć. Jednak nie zatańczyli, ponieważ nieoczekiwanie pojawił się Svengal z informacją o porwaniu oberjarla Eraka. Po uroczystości bierze udział w naradzie o sytuacji Eraka. Przemyśla swoje uczestnictwo w podróży do Arydii, ale uznaje, że mogłoby się to skończyć krzywdą Cassandry.
Cesarz Nihon-Ja[]
W tomie dziesiątym wybiera się z Willem, Haltem i Cassandrą do Nihon-Ja na świeżo wyremontowanym skandyjskim statku Gundara. Okazuje się, że zna język i zwyczaje panujące w Nihon-Ja i ofiaruje swoją pomoc w komunikowaniu się z mieszkańcami egzotycznego kraju. Ze względu na obecność księżniczki Cassandry, czyli Evanlyn, często dochodziło między nimi do kłótni i spięć podczas podróży. Podczas wspólnych ćwiczeń szermierki raz bardzo się pokłóciły po tym, jak Alyss pokonała w starciu Evanlyn. Halt w końcu nie wytrzymuje i daje dziewczynom nauczkę, a te niechętnie sobie wybaczają. Nadal jednak nie przepadają za sobą.
Po dotarciu do Nihon-Ja Alyss wraz z przyjaciółmi rozpoczyna poszukiwanie swojego zaginionego przyjaciela, młodego rycerza, Horace'a. Trafiają na grupę wywiadowczą cesarza, która bierze ich za szpiegów, więc zabiera ich do twierdzy Ran-koshi. Dziewczyna trafia do legendarnej fortecy, a potem pomaga w przygotowaniach do bitwy z Arisaką.
Podczas walki z Arisaką chce pomóc innym. Dlatego wyrusza z Evanlyn z posłaniem po posiłki na druga stronę Jeziora Wielkiego, jak nazywają je nihończycy. Wraz z księżniczką przebywa ogromny zbiornik w kayaku zrobionych przez Kikorich. Nocują na niewielkich wysepkach porozrzucanych po jeziorze. Pewnej nocy na jednej z wysp spotykają stado wilków, które zbliża się do obozowiska. Za pomocą pochodni odganiają zwierzęta i biegną do małej łódki, by tam spędzić noc. Rano wracają po resztki jedzenia i wszystkie rzeczy, które zostawiły na wyspie.
Wraz z Cassandrą Alyss dociera przez wielkie jezioro do krainy ludu Hasanu, rządzonego przez pana Nimatsu. Lądują na plaży, gdzie spotykają jednego z Hasanu, którego Evanlyn częstuje suszoną brzoskwinią. Ogromny mężczyzna zaprowadza ich do swojego pana. Nimatsu-san niestety odmawia pomocy. Przedstawia powody tej decyzji i wyznaje strach Hasanu przed Grozą, strasznym potworem panującym w lesie Yoki.
Dziewczyny znów się kłócą. Alyss wygarnia wszystkie żale Evanlyn, mówi jej o swojej zazdrości do Willa i boi się, że księżnicza zabierze jej ukochanego. Dowiaduje się, że Evanlyn nie czuje nic prócz wielkiej przyjaźni do młodego zwiadowcy. Po strasznym nieporozumieniu godzą się i zostają przyjaciółkami.
Alyss decyduje się, by zabić straszną bestię. Jest to jedyny sposób, by sprowadzić posiłki i pomóc cesarzowi w bitwie z Arisaką. Podczas pierwszej nocy nie udaje im się zabić potwora, znajdują jednak ślady Grozy. Alyss jest tak zdeterminowana, że mimo swojego strachu decyduje się być przynętą na wielkiego kota. Następnej nocy wychodzi wraz z Evanlyn ponownie do lasu. Okrywa się tarczą w samej chwili, tuż przed atakiem ludojada. Podczas gdy tygrys śnieżny zajmuje się przerażoną dziewczyną, która usilnie próbuje schować się za tarczą, księżniczka strzela w potwora ze swojej procy, w końcu go zabijając. Wtedy posiłki mogły wyruszyć z pomocą. Hasanu bali się tygrysa, którego nazywali Kyofu, co znaczy Groza. Dopiero po jego śmierci odważyli się przejść przez las.
Armia dochodzi na czas, by zmierzyć się w Arisaką.
Zaginione Historie[]
Wędrowcy[]
W opowieści Wędrowcy Alyss pomaga Willowi w odnalezieniu Ebony. Tropi razem z nim porywaczy suczki. Póżniej pod przebraniem służącej - Hilde przenika do obozu Wędrowców, którzy ukradli Ebony i zbiera o niej informacje. W końcu z jej pomocą Will odzyskuje suczkę.
Najwyższy czas[]
Pod koniec tomu zostaje żoną Willa. Ceremonii ślubnej przewodził baron Arald, a w roli ojca Alyss wystąpił Halt. Ślub odbywa się na lesnej polanie niedaleko zwiadowczej chatki. Ceremonie jest skromna, uczestniczą w niej tylko najbliżsi przyjaciele młodej pary.
Przed Królewskim Zwiadowcą[]
Alyss i Will nie mieli dzieci. Półtora roku przed wydarzeniami opisanymi w tomie Królewski Zwiadowca Alyss ginie w pożarze w gospodzie podczas ratowania uwięzionej w płomieniach pięcioletniej dziewczynki. Wypchnęła ją przez okno, niestety w momencie gdy sama miała uciec z budynku zawalił się na nią dach. Ciała Alyss nie znaleziono. Will po tym wydarzeniu wpadł w głęboką depresję. Postanawia zemścić się na bandzie Jory'ego Ruhla, którzy podpalili gospodę, ponieważ obwinia ich za śmierć swojej żony.
Ciekawostki[]
- Była żoną Willa około 14,5 lat, lecz nie mieli dzieci.
- Wraz z księżniczką Cassandrą zabiła Kyofu, śnieżnego tygrysa.
- W Nihon-Ja nadano jej przydomek Tsuru, co znaczy żuraw. Przydomek ten otrzymała dzięki swym długim i szczupłym nogom, oraz wdzięcznym ruchom.